|
ในปัจจุบัน น้ำ ยังคงอาศัยอยู่กับย่า และน้องๆ ในบ้านสังกะสีเก่าๆหลังเดิม ที่ปลูกอยู่กลางหนองน้ำสาธารณะ โดยเธอยังคงตื่นแต่เช้าทุกวันเพื่อช่วยย่าเตรียมทำข้าวต้มมัด และข้าวเหนียวปิ้ง เพื่อนำไปส่งให้แม่ค้าในตลาดตอนเช้า ก่อนเดินทางไปโรงเรียน และกลับจากโรงเรียนในตอนเย็นเพื่อทำงานบ้าน และเลี้ยงน้อง
น้ำเล่าให้เราฟังถึงความรู้สึกที่ได้รับทุนการศึกษาในครั้งนี้ว่า “หลังจากได้รับทุนไม่นาน ย่าของหนูก็ปวดขามากจนต้องเข้าโรงพยาบาล หมอบอกว่าต่อมน้ำเหลืองที่ขาของย่าอักเสบ ต้องผ่าตัดออกถ้าปล่อยทิ้งไว้จะเป็นมะเร็ง หลังผ่าตัดย่าเดินและทำงานไม่ได้อยู่หลายเดือน ถ้าไม่มีทุนการศึกษานี้ หนูคงไม่มีเงินไปเรียนหนังสือ”
"น้ำ" หรือเด็กหญิงศิริพร อยู่คเชนท์ และนางระย้า อยู่คเชนท์ ผุ้เป็นย่า ขณะเตรียมทำข้าวต้มมัด
และข้าวต้มลูกโยนเพื่อขายในวันออกพรรษา
น้ำยังกล่าวขอบคุณผุ้บริจาคที่ให้ทุนการศึกษาแก่เธอด้วยว่า “หนูขอขอบคุณผู้มีพระคุณที่ให้ทุนหนูเรียนหนังสือ และยังมอบสมุดและชุดเครื่องเขียนน่ารักๆให้หนูอีกด้วย ถึงแม้การเรียนของหนูอาจจะไม่ดีเท่าตอนเรียนอยู่ชั้นประถม แต่หนูก็จะพยายามตั้งใจเรียนให้มากขึ้นกว่าเดิม เพื่อที่จะได้เป็นครูอย่างที่ฝันไว้ค่ะ”
ทุกวันนี้ ย่าอาการดีขึ้นและสามารถกลับมาทำขนมขายได้อีกครั้ง แม้อาจจะทำได้ไม่มากเท่าเดิม แต่ทุนการศึกษาที่น้ำได้รับก็สามารถช่วยแบ่งเบาภาระของย่าได้มาก และทำให้น้ำมีกำลังใจ และความหวังที่จะมีอนาคตที่ดีขึ้นจากการศึกษา
"นำ้" กับชุดสมุดและเครื่องเขียนที่ผู้บริจาคมอบให้เธอ
| 
