มูลนิธิกองทุนการศึกษาเพื่อการพัฒนา

หน้าหลัก > เรื่องจริงของเด็กนักเรียนทุน EDF > ของขวัญชิ้นแรก


ของขวัญชิ้นแรก

	ในช่วงเทศกาลแห่งความสุขที่ใกล้จะมาถึงนี้ หลายๆคนอาจกำลังวางแผนที่จะเดินทางไปเที่ยวในที่ต่างๆหรือหาซื้อของขวัญเพื่อคนที่รัก แต่สำหรับเด็กชาย โรจนวิทย์ พรประสิทธิ์ หรือน้องหนุ่ม อายุ 14 ปี นักเรียนชั้น ม.3 โรงเรียนบ้านตากแดด จังหวัดอุบลราชธานี ในชีวิตของน้องหนุ่มไม่เคยได้เดินทางไปเที่ยวที่ไหน และไม่เคยได้รับของขวัญใดๆเลยแม้แต่ชิ้นเดียว

แม้ว่าน้องหนุ่มจะเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว แต่กลับต้องอยู่ในการอุปการะเลี้ยงดูของตา และยาย เพราะแม่ของเขาเสียชีวิตตั้งแต่เขาเกิด และเขาไม่เคยรู้ถึงสาเหตุการเสียชีวิตของแม่เขา เพราะไม่เคยมีใครเคยพูดถึงแม่ของเขาอีกเลย พ่อของเขาไปทำงานเลี้ยงไก่อยู่ในกรุงเทพ และนานๆทีจะกลับมาเยี่ยมสักครั้ง ด้วยความยากจนทำให้พ่อของน้องหนุ่มไม่สามารถที่จะส่งเสียเลี้ยงดูลูกชายคนเดียวคนนี้ได้ ภาระทั้งหมดจึงตกอยู่ที่ตากับยายที่มีวัยมากถึง 80 ปีแล้ว ด้วยความขัดสนของครอบครัว น้องหนุ่มต้องยืมรถจักรยานจากโรงเรียน และขี่ไปโรงเรียนเป็นระยะทาง 5 กิโลเมตร ทุกๆวัน เพราะลำพังรายได้จากการทำนาทำไร่เล็กๆน้อยๆของสองตายาย ก็แทบจะไม่พอเลี้ยงทั้งสามปากท้องในครอบครัวอยู่แล้ว เรื่องที่จะจ่ายค่ารถประจำทางให้น้องหนุ่มไปโรเงรียนจึงแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย น้องหนุ่มได้เงินค่าขนมวันละ 5 บาทและบอกกับเราด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ว่า “บางวันที่ตากับยายไม่มีเงิน ผมก็จะไม่ได้เงินค่าขนม และก็ไม่ได้ทานอาหารกลางวัน เพราะลำพังโครงการอาหารกลางวันของโรงเรียนสำหรับน้องๆประถมก็จะไม่พออยู่แล้ว ผมอายครับที่จะต้องไปขอแบ่งน้องๆเขากินอีก ” ด้วยความที่ต้องการจะแบ่งเบาภาระของตากับยาย น้องหนุ่มจะออกไปวางเบ็ดดักปลาในตอนกลางคืน ถ้าวันไหนที่ได้ปลามาบ้าง อย่างน้อยเขาและตายายก็จะได้มีอาหารมื้อเช้ากินกันประทังความหิว ในเวลาว่างน้องหนุ่มจะมีงานอดิเรกในการประดิษฐ์กรงนกที่ทำจากไม้ชนิดต่างๆ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เขาหยุดคิดถึงปัญหาต่างๆในชีวิตที่รุมเร้าไปได้บ้าง “ผมยังไม่รู้เลยว่าโตขึ้นผมอยากเป็นอะไร รู้แต่ว่าตอนนี้ถ้าไม่ไหวจริงๆผมคงต้องลาออกจากโรงเรียนมาช่วยตากับยายทำมาหากิน ตากับยายลำบากมามากพอแล้ว” ในชีวิตของน้องหนุ่ม ไม่เคยได้รับของขวัญเลยสักชิ้น ไม่ว่าจะในวันเกิด หรือวันปีใหม่ก็ตาม เมื่อเราถามว่าน้องหนุ่มว่าอยากได้ของขวัญอะไรเป็นของขวัญชิ้นแรกในชีวิต น้องหนุ่มตอบว่า “ผมไม่เคยอยากได้ของขวัญอะไรหรอกครับ แต่ถ้าเป็นไปได้ผมคงอยากให้ตากับยายมีชีวิตที่ดีขึ้น อยากเรียนสูงๆจะได้มีงานดีๆทำเหมือนคนอื่นเขา และจะได้เลี้ยงดูตากับยายให้ไม่ต้องลำบาก แต่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นจริงได้หรือเปล่า” วันนี้ ชีวิตของน้องหนุ่มยังคงอยู่บนความไม่แน่นอน และยังมีเด็กนักเรียนยากจนในพื้นที่ชนบทห่างไกลอีกเป็นจำนวนมากกว่า 5000 คนที่มีศักยภาพและความสามารถที่จะศึกษาต่อในระดับชั้นมัธยมศึกษา แต่ด้วยความขัดสนของครอบครัว บีบบังคับให้พวกเขาเหล่านั้นต้องออกมาหาเงินจุนเจือครอบครัวด้วยการเป็นแรงงานเด็กไร้ฝีมือ ตกอยู่ในความเสี่ยงของการถูกล่อลวง หรือที่ร้ายแรงที่สุดคือการตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์ วันนี้หากท่านลองหันมามองเด็กๆ เหล่านี้บ้างสักนิด และร่วมกันมอบของขวัญชิ้นแรกในชีวิตให้แก่พวกเขา ซึ่งอาจเป็นของขวัญทีเปลี่ยนแปลงชีวิตของเด็กคนหนึ่งตลอดไป



2010-11-09 \| เรื่องจริงของเด็กนักเรียนทุน EDF \| เปิดอ่าน 3154

ลงทะเบียนรับข้อมูลข่าวสาร EDF

มูลนิธิกองทุนการศึกษาเพื่อการพัฒนา(EDF)
594/ 22 พาทิโอ เรสซิเดนซ์ รัชโยธิน ซอยพหลโยธิน 32 แขวงจันทรเกษม เขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร 10900
โทร: 02-579-9209 ถึง11 | Line: @edfthai | อีเมล์: [email protected]

Connect with EDF

มูลนิธิกองทุนการศึกษาเพื่อการพัฒนาเป็นองค์กรสาธารณกุศลลำดับที่ 255
ทุกการบริจาคผ่าน มูลนิธิฯ สามารถนำไปหักลดหย่อนภาษีเงินได้ประจำปีตามกฎหมาย